Efektem sporządzenia rocznego rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych może być wykazanie kwoty do zapłaty – różnicy między podatkiem należnym wynikającym z zeznania podatkowego a sumą należnych za dany rok zaliczek, w tym również sumą zaliczek pobranych przez płatników. Kwotę wykazaną do zapłaty w PIT-37 za 2015 r. należy uregulować najpóźniej w poniedziałek 2 maja 2016 r. Przesunięcie terminu z ostatniego dnia kwietnia wynika z faktu, że 30 kwietnia 2016 r. wypada w sobotę.

Podatnik jest zobowiązany zapłacić podatek bez względu na jego wysokość. Nie ma żadnych prawnych regulacji, z których wynikałoby, że nie trzeba uiszczać kwot nieprzekraczających określonego pułapu. PIT wpłaca się na konto właściwego urzędu skarbowego przeznaczone do obsługi należności z tytułu tego podatku. Dyspozycję przelewu lub wpłaty gotówkowej należy sporządzić zgodnie z ustawowymi wymogami formalnymi, czyli podając: nazwę urzędu skarbowego, numer jego rachunku bankowego, dane podatnika, wpłacaną kwotę (tutaj: 2 zł), okres rozliczeniowy (tutaj: 15R), symbol formularza deklaracji (tutaj: PIT-37).

Każdy podatek nieuregulowany w terminie płatności jest zaległością podatkową. Dług może być natomiast ściągnięty w trybie egzekucji administracyjnej. Urzędy skarbowe na ogół jednak odstępują od dochodzenia kilkuzłotowych kwot. Rozwiązaniem, które mogą zastosować w przypadku niewielkich długów, jest umorzone ich z urzędu (bez składania wniosku przez podatnika). Przewiduje to art. 67d § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej. Umorzona z urzędu może być zaległość podatkowa podatnika nieprzekraczająca pięciokrotnej wartości kosztów upomnienia w postępowaniu egzekucyjnym. Obecnie taką ulgą może być objęty dług nieprzewyższający 58 zł.